Από την εθνική ομάδα Ελλάδος βρέθηκε στη φυλακή. Θεωρήθηκε ένας από τους πρωτοκλασάτους πυγμάχους μας που θα μπορούσαν να κάνουν διεθνή καριέρα, ωστόσο κατηγορήθηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση...
Σήμερα, ο Τάσος Μπερδέσης σπάει τη σιωπή του και μιλάει αποκλειστηκά στην «Espresso της Κυριακής» για όλους και για όλα.
Για τον ρόλο του στην περίφημη υπόθεση με τους νονούς της νύχτας στην Πάτρα ο Τάσος Μπερδέσης είχε καταδικαστεί σε έξι χρόνια φυλάκιση. Εξαφανίστηκε από προσώπου γης για μεγάλο χρονικό διάστημα και εμφανίστηκε στο δικαστήριο την ημέρα που θα απολογείτο. Εκεί συνελήφθη και οδηγήθηκε στις φυλακές, καθώς εθεωρείτο ύποπτος και για απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός ατόμου που τον είχε κατονομάσει στις διωκτικές αρχές ως τον άνθρωπο που προσπάθησε να τον δολοφονήσει.
Ολα ξεκίνησαν το 2006, όταν οι διωκτικές αρχές έπειτα από μια γιγαντιαία επιχείρηση εξάρθρωσαν τη συμμορία που σκορπούσε τρόμο στην αχαϊκή πρωτεύουσα και ήλεγχε τον χώρο της νύχτας πουλώντας προστασία στα κέντρα διασκέδασης. Ανάμεσα στα ονόματα που εμπλέκονταν στην περίφημη υπόθεση των μπράβων της Πάτρας ήταν και του Τάσου Μπερδέση. Από τους είκοσι έξι κατηγορουμένους μόνον οι πέντε αθωώνονται, ενώ οι υπόλοιποι είκοσι ένας τιμωρούνται με ποινές από τρία έτη έως και ισόβια. Ενοχος ως μέλος της εγκληματικής οργάνωσης κρίνεται και ο Πατρινός πυγμάχος. Πέντε χρόνια μετά, ο Τάσος Μπερδέσης αναφέρεται για πρώτη φορά δημοσίως στις δικαστικές του περιπέτειες, τις ώρες που πέρασε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής αλλά και στη σχέση του με τους νονούς της νύχτας.
«Ηταν ό,τι χειρότερο μπορούσα να ζήσω»
«Οταν έγινε το πρώτο δικαστήριο, εγώ δεν ήξερα τι ακριβώς είχε συμβεί, γιατί βρισκόμουν σε αγώνες. Δεν γνώριζα για ποιοο λόγο είχα κατηγορηθεί. Ενημερώθηκα όμως τηλεφωνικά για την ποινή που μου είχαν επιβάλει οι δικαστές για τη συμμετοχή μου, είπαν, σε εγκληματική οργάνωση. Τα έχασα γιατί δεν ήξερα τίποτα και αποφάσισα, ύστερα και από την προτροπή των δικών μου ανθρώπων, να κρυφτώ, ώστε να μην μπορεί να με βρει κανείς. Εκεί που ήμουν ένας αθλητής με σημαντικές διακρίσεις κατάφερα να γίνω φυγόδικος, λες και ήμουν εγκληματίας. Ηταν ό,τι χειρότερο μπορούσα να ζήσω. Ποτέ μου δεν είχα σχέση με τέτοιες καταστάσεις. Το ότι για μικρό χρονικό διάστημα δούλευα σε κάποια μαγαζιά της Πάτρας και είχα και άριστες σχέσεις με τους επιχειρηματίες αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι νονός της νύχτας και ούτε ότι πουλάω προστασία. Κάποιους από τους συγκατηγορουμένους μου τους γνώριζα από τα γυμναστήρια ή από την πυγμαχία».
Το χρονικό διάστημα που ο Τάσος Μπερδέσης κρυβόταν, το μόνο πράγμα που έκανε ήταν να ασχολείται με την πυγμαχία. Μάλιστα, λόγω των δικαστικών υποθέσεων δεν είχε καταφέρει να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, αλλά ελπίζει τώρα που όλα έχουν τελειώσει να είναι ένας από τους αθλητές που θα βρεθούν το 2012 στο Λονδίνο: «Εκεί που πήγαιναν όλα καλά με τη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης με τους περιβόητους νονούς της Πάτρας και ο δικηγόρος μου είχε καταφέρει να αποδείξει ότι εγώ δεν έχω καμία ανάμειξη με όλα αυτά, κάποιοι αποφάσισαν να με μπλέξουν και σε μια νέα περιπέτεια.
Με κατηγόρησαν ότι πήγα να σκοτώσω έπειτα από υπόδειξη φίλου μου επιχειρηματία έναν νεαρό Πατρινό τη Μεγάλη Τετάρτη του 2009. Εγώ δολοφόνος; Δεν έχω πειράξει ποτέ άνθρωπο. Τότε αποφάσισα να εμφανιστώ στο δικαστήριο που γινόταν με την υπόθεση τον νονών. Πήγα την ημέρα της απολογίας μου, όπου οι δικαστές με έκριναν αθώο για την ιστορία αυτή. Παράλληλα, με συνέλαβαν όμως για την απόπειρα δολοφονίας και έτσι έκατσα στη φυλακή μέχρι να προσδιοριστεί το δικαστήριο».
Τουλάχιστον για τέσσερις μήνες ο πρωταθλητής της πυγμαχίας παρέμεινε στις φυλακές του Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα. Οταν όμως προσδιορίστηκε το τελευταίο δικαστήριο, με τη βοήθεια του δικηγόρου του Σάκη Κεχαγιόγλου κατάφερε να αποδείξει ότι δεν είχε καμία σχέση και ότι ουδέποτε αποπειράθηκε να αφαιρέσει τη ζωή του νεαρού.
Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η κατάθεση του υποψήφιου θύματος, το οποίο αρνήθηκε ότι στο πρόσωπο του Μπερδέση αναγνώρισε τον δολοφόνο του. «Το ότι είχα μια διαφορά πριν από χρόνια με τον άνθρωπο αυτόν δεν σημαίνει ότι ήθελα και το κακό του. Οπως εξήγησε ο ίδιος στο δικαστήριο, ενώ βρισκόταν τραυματισμένος στο νοσοκομείο, κάποιοι τον ανάγκασαν να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του δολοφόνου εμένα, κάτι που τελικά την κρίσιμη στιγμή αρνήθηκε εξηγώντας τα πραγματικά περιστατικά. Τελικά, και σε αυτό το δικαστήριο όλα πήγαν μια χαρά. Οταν άκουσα την αθωωτική απόφαση των δικαστών, λύγισα και ξέσπασα σε κλάματα. Το να σε κατηγορούν για δολοφόνο δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Τώρα που τελείωσαν όλα θέλω να ξεχάσω και να ασχοληθώ με την πυγμαχία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου