Πάτρα: ο Δήμαρχος να δώσει ονόματα και να διατάξει έρευνα για προσλήψεις και αναθέσεις του παρελθόντος

 

 

Κατά την προεκλογική περίοδο των πρόσφατων δημοτικών εκλογών, κάποιοι απ’ αυτούς που μάχονταν την υποψηφιότητα Δημαρά διέδιδαν ότι «αν βγει ο Δημαράς, θα εγκατασταθεί στο γραφείο του εισαγγελέα, προσκομίζοντας φακέλους αναθέσεων που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια από το Δήμο». Το έκαναν, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να σχηματίσουν την εικόνα ενός ρεβανσιστή Δημάρχου, που θα αρχίσει τις διώξεις εις βάρος πολιτικών του αντιπάλων. Φυσικά, τον κίνδυνο αυτό δεν τον διέτρεχαν γενικώς και αορίστως όσοι δεν θα ψήφιζαν Δημαρά, αλλά εκείνοι που είχαν άκρες και έκαναν δουλειές με το Δήμο οι οποίες ελέγχονταν για τη νομιμότητά τους.
Όμως, ενώ ο (θεωρητικός) κίνδυνος αφορούσε λίγους, σχηματίζοντας την εικόνα του ρεβανσιστή, ήξεραν οι διαδοσίες ότι  αποδομούν την δημόσια εικόνα του Δημαρά ακόμα και στα μάτια αυτών που ποτέ δεν είχαν πάρε-δώσε με Δήμους και φορείς. Πολύ απλά, αν κατορθώσεις να εμφανίσεις κάποιον ως τέρας, αρκεί το άκουσμα του ονόματός του για να φοβηθούν και εκείνοι που ποτέ δεν έχουν δει το τέρας. Αυτός είναι βασικός κανόνας της Γκεμπελικής φιλοσοφίας, την οποία κάποιοι έχουν ασπαστεί πλήρως.
Έγιναν οι εκλογές και βγήκε ο Δημαράς. Ίσως δε, να τον ψήφισε και μια μερίδα πολιτών που ήθελε αυτό ακριβώς που έσπερναν ως φόβο οι διαδοσίες: δηλαδή, όντως ο Δημαράς να στέλνει καθημερινά στον εισαγγελέα, φακέλους αναθέσεων.
Όμως ο σημερινός Δήμαρχος διέψευσε τις διαδόσεις των μεν, που ταυτόχρονα αποτελούσαν προσδοκία για κάποιους απλούς πολίτες.
Έξι μήνες τώρα, δεν έστειλε ούτε έναν φάκελο στον εισαγγελέα.
Προτίμησε να κοιτάξει μπροστά και να μην ασχοληθεί με το χθες.
Και τότε, κάποιοι από αυτούς που είχαν κάθε λόγο να φοβούνται τους ελέγχους και τους εισαγγελείς, αντί να λουφάξουν ανακουφισμένοι, βγήκαν στην επίθεση. Από κατηγορούμενοι που θα έπρεπε να είναι, έγιναν κατήγοροι, επιχειρώντας να διαμορφώσουν ένα ζοφερό κλίμα για δήθεν παρατυπίες και σκανδαλώδεις αποφάσεις, επειδή άσκησε το δικαίωμα που τού δίνει ο νόμος να πάρει ως συμβούλους του κάποια άτομα της εμπιστοσύνης του, όπως κάνουν όλοι οι Δήμαρχοι, οι Πρωθυπουργοί και οι Υπουργοί
Η επιλογή του Δημάρχου να πολιτευθεί ήπια και να κοιτάξει μπροστά, παρότι θεωρητικά είναι σωστή, αποδείχθηκε λάθος.
Και ήρθε η ώρα, αυτό το λάθος να διορθωθεί.
Γιατί πλέον δεν είναι μόνον θέμα δικό του, είναι θέμα όλων των πολιτών που αγανακτούν βλέποντας τα παντοειδή λαμόγια να μετατρέπονται σε κήνσορες της ηθικής.
Ο Δήμαρχος οφείλει σήμερα κιόλας να δώσει εντολή και να προχωρήσουν σε βάθος εικοσαετίας (στο χρονικό όριο δηλαδή που δεν έχει επέλθει ακόμα η παραγραφή, κατά το νόμο) έλεγχοι για προσλήψεις και διορισμούς, καθώς και για ύποπτες αναθέσεις (ξέρει πολύ καλά, ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις που μάλιστα έρχονται από αρκετά παλιά).
Οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα ονόματα ευεργετημένων από προηγούμενες δημοτικές αρχές.
Οφείλει να μας πει το εξής απλό: συχνά-πυκνά έρχονται στο δημοτικό συμβούλιο θέματα για ανανεώσεις συμβάσεων ή για την μη απόλυση κάποιων εργαζομένων. Και άπαντες οι δημοτικοί σύμβουλοι, μηδέ αυτών της πλειοψηφίας εξαιρουμένων, υπερθεματίζουν στο να μην απολυθούν. Ουδείς όμως μας εξήγησε ποιοι είναι αυτοί και με ποιες διαδικασίες προσλήφθηκαν στο παρελθόν; Γιατί αν ισχύουν οι φήμες που κυκλοφορούν, στις σχετικές λίστες συμπεριλαμβάνονται και γιοι, κόρες, ανίψια κουμπάροι και γενικά συγγενείς διάφορων «παραγονταίων». Αν αυτά τα άτομα είχαν προσληφθεί νόμιμα, κανείς δεν μπορεί να τους απολύσει, γιατί ως γνωστόν το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Ποιοι είναι λοιπόν όλοι αυτοί, πότε προσελήφθησαν, πώς προσελήφθησαν;
Ως εδώ ο λαϊκισμός, που απλώνει πέπλο προστασίας στα «δικά μας παιδιά» και εξοστρακίζει όσους δεν έχουν άκρες, μπάρμπα στην Κορώνη, δεν βρίσκονται δηλαδή στον κύκλο επιρροής του τοπικού συστήματος εξουσίας, που κυβερνούσε την Πάτρα τα τελευταία 30 χρόνια.
Οφείλει να μας πει ο Δήμαρχος πώς γινόταν η διαχείριση των δημοτικών κονδυλίων για διάφορες «ευγενείς» δράσεις, όπως η προβολή, η ψυχαγωγία, οι δενδροφυτεύσεις, τα κλαδέματα, ο φωτισμός, η βοήθεια προς τους φτωχούς, η ανακήρυξη της Πάτρας σε Πολιτιστική Πρωτεύουσα (τρομάρα μας…).
Και όλα αυτά, είπαμε, σε βάθος εικοσαετίας, για να μην πάει ο νους σας μόνον στην περίοδο της δημαρχίας Φούρα.
Νομίζω να έγινε σαφές ότι ξέρουμε πολύ καλά για τι μιλάμε (προφανώς έκαναν λάθος όσοι νόμιζαν ότι επειδή δεν μιλάγαμε τόσο καιρό, δεν ξέραμε).
Και περιμένουμε από τον Δήμαρχο, να κάνει αυτό που πρέπει.
Όλα στα φως.
Όλα και όλοι.
Με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις.
(Και για να τον διευκολύνουμε, εμείς είμαστε στη διάθεσή του για να του δώσουμε αυτά που γνωρίζουμε, ώστε να διευκολύνουμε την έρευνά του. Ένα τηλέφωνο να μας κάνει κάποιος συνεργάτης του και φτάσαμε…)
ΥΓ. Το ίδιο με τον Δήμαρχο οφείλουν να κάνουν και ο αιρετός Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας, αλλά και ο Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Τάσος Αποστολόπουλος. Γιατί εκεί να δείτε τι συνέβαινε με στρατιές υψηλά αμειβόμενων συμβούλων που δεν πατούσαν καν το πόδι τους στο γραφείο (ούτε για να πληρωθούν, τους έστελναν το μισθό σπίτι ή τους τον έβαζαν στην Τράπεζα). Αλλά επί αυτών των υπηρεσιών θα επανέλθουμε. Είπαμε, αυτή τη φορά δεν σταματάμε, αν δεν φτάσουμε στο τέλος. Και μέχρι τότε έχουμε πολλά επεισόδια στο σήριαλ. Μόλις αύριο, θα δούμε το επόμενο…