Μια θεοσεβούμενη κυρία τις Κυριακές πήγαινε στην εκκλησία και δίδασκε στο κατηχητικό. Μια Κυριακή ένας κύριος ήταν πίσω της στο στασίδι και πρόσεξε τι ωραία γυναίκα ήταν και αποφασίζει να την προσεγγίσει.
-Τι θα λέγατε, οι δυο μας, να βγούμε για δείπνο την Τρίτη;
-Ευχαρίστως, ανταποκρίθηκε, και αυτός δεν μπόρεσε να πιστέψει την τύχη του.
Την Τρίτη την πήγε στο καλύτερο εστιατόριο. Μόλις κάθισαν, της πρότεινε:
-Θέλεις ένα κοκτέιλ;
-Όχι, ευχαριστώ του απαντά, αν το έκανα αυτό τι θα έλεγα στα παιδιά στο κατηχητικό;
Α, ναι, το κατηχητικό… λέει εκείνος. Δεν ήταν ιδιαίτερα ομιλητικός και στο τέλος του δείπνου, βγάζει το πακέτο του και τη ρωτάει αν θέλει να καπνίσει.
-Όχι βέβαια, απαντά αυτή, αν το έκανα αυτό δεν θα μπορούσα να αντικρίσω τα παιδιά την Κυριακή. Αυτός απογοητεύτηκε και συμμαζεύτηκε. Δύσκολα τα πράγματα, σκέφτηκε. Όταν τελείωσε το δείπνο μπήκαν στο αυτοκίνητο για να την φέρει στο σπίτι της.
Περνώντας έξω από ένα μοτέλ, αυτός σκέφτηκε ότι ήδη τον είχε απορρίψει δυο φορές, και στη σκέψη ότι δεν έχει τίποτα να χάσει, τολμά και τη ρωτάει:
-Χμ, θα ήθελες να σταματήσουμε σε αυτό εδώ το μοτέλ;
-Σίγουρα, θα ήταν ωραία, απάντησε αυτή με μια νότα προσμονής.
Αυτός δεν πίστευε τα αυτιά του, έκοψε το τιμόνι αμέσως, και μπήκε στο μοτέλ να βρει δωμάτιο. Το επόμενο πρωί, μετά από μια άγρια παθιασμένη ερωτική νύχτα, αυτός ξύπνησε πρώτος. Την κοίταξε δίπλα στο κρεβάτι και σκεφτόταν με τύψεις, τι έκανε.
-Θέλω να σε ρωτήσω ένα πράγμα, της λέει. Τι θα πεις τώρα στα παιδιά την Κυριακή;
Και αυτή είπε:
-Το ίδιο πράγμα που τους λέω πάντα:
Δεν χρειάζεται να καπνίζεις και να πίνεις για να περάσεις καλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου