Από χθες η πόλη μας έγινε φτωχότερη, καθώς ένα σπουδαίο πολιτιστικό της κεφάλαιο αναγκάζεται να την εγκαταλείψει. Ο Θοδωρής Αμπαζής, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής με το σκουλαρικάκι και την casual εμφάνιση, με τις αρτιότερες σπουδές στη μουσική, στην υποκριτική, στη σκηνοθεσία, ο καλλιτέχνης - άνθρωπος που μπορεί να σκέφτεται τη θεατρική πράξη σαν να ήταν μουσική και τη μουσική σύνθεση σαν να ήταν θεατρική πράξη ανήκει στο παρελθόν…
Βρήκε ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στα όρια της διάλυσης, καθώς ένα μετά το άλλο τα Περιφερειακά θέατρα οδεύουν προς κλείσιμο ως θύματα όχι τόσο της οικονομικής κρίσης, αλλά της κρίσης αξιών. Με την καλλιτεχνική του υπόσταση και το όραμά του κατάφερε να το κρατήσει όρθιο και να παρουσιάσει στο πατρινό κοινό ποιοτικά έργα από το κλασικό ρεπερτόριο, το αφηγηματικό θέατρο την εφηβική και νεανική σκηνή ως και την όπερα για παιδιά. Βρήκε μια πόλη με ψήγματα καλλιτεχνικής δράσης και της έδωσε ζωή αξιοποιώντας την καλλιτεχνική του παιδεία και την αστείρευτη ενέργειά του. Λειτούργησε για πρώτη φορά τετραετή Δραματική Σχολή, Τμήμα Θεατρικού Παιχνιδιού για παιδιά, Εφηβικό Θέατρο, Παιδική Σκηνή, Σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και φοιτητές, Εργαστήρι Μουσικού Θεάτρου, Studio Όπερας και καθιέρωσε το θεσμό ‘Θέατρο των Πολιτών’. Οραματίστηκε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ως φορέα διαμόρφωσης θεατρικής κουλτούρας και όχι ως κέντρο φιλοξενίας μεγάλων σταρ που ανεβάζουν παραστάσεις πυροτεχνήματα. Πίστεψε στον επεμβατικό χαρακτήρα του θεάτρου και οργάνωσε θεατρικές δράσεις στην πόλη…
Ο άνθρωπος αυτός εκδιώκεται από την πολιτική ηγεσία του τόπου. Απερισκεψία του δημάρχου; κολλημένες ιδεολογίες; Συμφέροντα;… Το ίδιο κάνει… Ξαναγυρίζουμε λοιπόν στην εποχή του Μολιέρου με το Βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ΄ να ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στο θέατρο; Ο άνθρωπος αυτός φεύγει πικραμένος από την πόλη μας, μάλλον μας ήταν πολύς…
Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείτε κύριε Δήμαρχε; Τα λάθη είναι ανθρώπινα όταν αναγνωρίζονται άμεσα, αλλιώς γίνονται ιστορικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου