Η Πολυφωνική έγινε 32 ετών και γιόρτασε την δημιουργική προσφορά της στην πόλη

Δευτ. 25 Μαϊου 2015, 17:11

Share on facebookShare on twitterShare on emailShare on printShare on googleMore Sharing Services

 

Από εξαιρετική επιτυχία στέφθηκε προ ημερών, η εορταστική εκδήλωση για τη συμπλήρωση των 32 χρόνων της ‘’ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ’’.
Το θέμα της ημερίδας Πολιτισμού, που συμπεριελάμβανε ο εορτασμός: ‘’Πολιτισμός και Πάτρα. 32 χρόνια «Πολυφωνικής» δημιουργικής προσφοράς’’, κάλυψαν με εξαιρετικές εισηγήσεις οι καταξιωμένοι συμπολίτες: Αρχιμ. π. Αμβρόσιος Γκουρβέλος, Γιώργος Αγγελόπουλος [Αντιπεριφερειάρχης], Διονύσης Καρατζάς [ποιητής], Κώστας Λογαράς [λογοτέχνης] και Αλέξης Σκαρμέας [δικηγόρος].
Οι εισηγητές, πέραν των άλλων, εστίασαν το λόγο τους, στην ανεξάντλητη πορεία της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ στον Πολιτισμό, στις πάμπολλες διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό των 9 [σήμερα] τμημάτων του Οργανισμού, που εργάζονται άοκνα και με κάθε ανιδιοτέλεια για την Πολιτιστική δημιουργία, την Εκπαίδευση και τη χορωδιακή πράξη.
* ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΓΑΡΑΣ [λογοτέχνης]
Στην ολιγόλεπτη εισήγησή μου  δεν  θα αναφερθώ στο έργο της Πολυφωνικής (τις συναυλίες στα πιο έγκριτα Φεστιβάλ,  βραβεία,  επιδόσεις και εξαιρετικές  διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς.  Όλα αυτά είναι γνωστά σε όλους.
Ούτε θα αποτολμήσω πολύ περισσότερο να κρίνω την αρτιότητα των χορωδιακών συνόλων και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά  που  προσδιορίζουν τη   φυσιογνωμία τους – δεν είμαι αρμόδιος γι’ αυτό
θέλω όμως να αναφερθώ στην παιδευτική αγωγή την οποία ασκεί η Πολυφωνική στα πολυάριθμα – υπέρ τα 600 -- μέλη της καθώς και στη γόνιμη  επιρροή  που έχει πετύχει ως Πολιτιστικός Φορέας στην τοπική κοινωνία.
Ποια είναι άραγε τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν την επαρχιακή  παραγωγή  από μιαν καλλιτεχνική δημιουργία ευρείας αποδοχής,  η οποία ξεπερνάει  τα κλειστά όρια της εντοπιότητας ;
1  Η εξωστρέφεια που δίνει τη δυνατότητα σύγκρισης με άλλες καλλιτεχνικές μονάδες ανάλογου κύρους και παρέχει ένα ασφαλές μέτρο αξιολόγησης και αυτοσυνειδησίας
2  Η αναγνώριση και η αποδοχή  από ομότεχνους , πέραν των τοπικών συνόρων
3  Ο υψηλού επιπέδου επαγγελματισμός , η οργάνωση  και η πειθαρχία στην επίτευξη των στόχων
4  Η σύνδεση με την τοπική κοινωνία και η κάλυψη των πολιτιστικών αναγκών της αλλά  συγχρόνως και η υπέρβαση  των  περιοριστικών  και περιορισμένων ορίων της.
Ώστε να αναδειχθεί η ιδιαιτερότητα της πολιτιστικής φυσιογνωμίας,  να  προβληθούν  τα ιδιάζοντα στοιχεία ταυτότητας.
Τα  χαρακτηριστικά αυτά διέπουν αναμφίβολα  το έργο της Πολυφωνικής. Στα 32 χρόνια λειτουργίας της κατάφερε να εξελιχθεί σε έναν από τους σημαντικούς πολιτιστικούς πυρήνες της πόλης.
Καταγράφω μερικά δεδομένα
α)  Οι νεότερες γενιές γαλουχούνται και αναπτύσσονται πνευματικά μέσα από τη μουσική κυρίως και τη θεατρική παιδεία
β) Διαπιστώνει κανείς με έκπληξη την απόλαυση, την ψυχική ευφορία  από την οικειοθελή συμμετοχή  σε μια μουσική ομάδα η οποία υπηρετεί έναν κοινό στόχο. Γόνιμο και δημιουργικό.  Είχα την ευκαιρία να βιώσω προσωπικά αυτήν τη χαρά της δημιουργίας σε μια συνεργασία  με τη χορωδία των Εφήβων και την κ. Σόνια Θεοδωρίδου.  Ζώντας χρόνια στη στειρότητα της Σχολικής Εκπαίδευσης , ομολογώ ότι είχα λησμονήσει την ύπαρξη αυτής της ψυχικής ευφορίας που την είδα έκτυπη στα νεανικά πρόσωπα.
γ)  Η σύμπραξη με μεγάλες προσωπικότητες στο μουσικό χώρο καθιστά όλο και πιο απαιτητικό το έργο της Πολυφωνικής,  ενώ οριοθετεί στόχους υψηλούς στα μέλη της εξ απαλών ονύχων
δ) πρόκειται , ως εκ τούτου, για έναν καθημερινό πολιτισμό  – βιωματικό  και όχι θεωρητικό. Για εξοικείωση των μελών της   με την Τέχνη και γενναίες δόσεις πολιτισμού οι οποίες  διαχέονται σε κάθε τομέα ζωής.
Ιδιαίτερα σήμερα ,  οπότε τα εκφυλιστικά σημάδια εξαιτίας της κοινωνικής, ανθρωπιστικής και κατ’ επέκταση της πολιτιστικής κρίσης  είναι εμφανέστατα,  το έργο της Πολυφωνικής και το περιρρέον πολιτιστικό περιβάλλον που αναπτύσσεται στο χώρο της αποτελεί,  πιστεύω , ένα μικρό ανάχωμα προστασίας  όπου διασώζονται κανόνες και αρχές αισθητικής και ένα πνεύμα ανθρωπιάς.  (Οι κοινωνικές παρεμβάσεις της Πολυφωνικής, οι δραστηριότητες που αφορούν  την κοινωνική  αλληλεγγύη, τον  όμιλο εθελοντών κατά του καρκίνου, τον σύλλογο για την ψυχική υγεία, αποτελούν δείγματα κοινωνικής ευαισθησίας από έναν φορέα αμιγώς Πολιτιστικό. Αυτός είναι, κατά τη γνώμη μου,  ο βιωματικός Πολιτισμός στον οποίο εθίζονται τα μέλη της).
Δεν είναι συμπτωματικό ότι στην πορεία της, στα 32 αυτά χρόνια, η Πολυφωνική  έχει καταφέρει να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης με το Πατραϊκό κοινό – ένα όχι και τόσο εύκολο κοινό, αντιθέτως απαιτητικό και απορριπτικό - και να πείσει για  την ποιότητα των εκδηλώσεων και την αποτελεσματικότητα του έργου της.  Ενδεικτικό δείγμα είναι το Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο που αποτελεί πια θεσμό και καλλιτεχνικό   γεγονός εξαιρετικής σημασίας για την πόλη.