Η Βίβιαν Σαμούρη για το θαλάσσιο μέτωπο της Πάτρας

Στην γραπτή της απάντηση για θέμα η κυρία Σαμούρη αναφέρει τα εξής:

"Αρχικά, να υπενθυμίσω ότι ουδέποτε η διεκδίκηση του θαλασσίου μετώπου της Πάτρας ενείχε την παραμικρή ασάφεια, τουλάχιστον ως προς τον προσδιορισμό της διεκδικούμενης ζώνης (σ.σ.: από τις εκβολές του Διακονιάρη έως του Μειλίχου), την οποία, άλλωστε, έχει δεσμευτεί -το 2012, δια μέσου της σύμβασης προσωρινής παραχώρησης- η κεντρική εξουσία να μας παραχωρήσει οριστικά.

Επιπρόσθετα, δε, είναι επίσης γνωστό σε όλους, ότι το Δημοτικό Συμβούλιο, σύσσωμο, κατέστησε σαφές, προς πάσα κατεύθυνση, πως δεν τίθεται προς διαπραγμάτευση το προαναφερθέν τμήμα.

Σε ό,τι αφορά την εμπορική χρήση, είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο, πιστεύω, ότι πρέπει να συγκεντρωθεί συνολικά -φυσικά κατόπιν σχετικών σχεδιασμών πρακτικού χαρακτήρα- στο νέο λιμάνι, ούτως ώστε να απελευθερωθεί πλήρως το παλαιό.

Στις προαναφερθείσες διεκδικήσεις συμπεριλαμβάνεται, εύλογα, και η Μαρίνα, για την οποία αναμένεται να δοθεί ξεχωριστή μάχη, καθώς την «λιμπίζονται» τα μεγάλα συμφέροντα, με το γνωστό νεοαποικιακό, αδηφάγο τρόπο…

Στο ερώτημα εάν πρέπει να διατηρηθούν οι χρήσεις για υποδοχή mega yachts, στη λιμενολεκάνη μεταξύ Αγίου Νικολάου και Θεσσαλονίκης, που φαινομενικά είναι αναπτυξιακού χαρακτήρα, θα απαντήσω σε θεωρητικό επίπεδο καταφατικά, αλλά στο πρακτικό σκέλος, θα επισημάνω ότι εκλείπει, επ' αυτού του κομματικού, ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης, για να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα… Που δεν είναι άλλο, από την ενίσχυση του οικονομικού περιβάλλοντος της Πάτρας.

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι, οι μεταβολές που ενέσκυψαν τελευταία, με την ενδυνάμωση και πλήρη αυτονομία του Νέου Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας -στο οποίο έχει περάσει συνολικά το λιμάνι της Πάτρας-, μας υποχρέωσαν να εντείνουμε ως πόλη τις πιέσεις μας, για την οριστική και αμετάκλητη παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου, μέσω παμπατραϊκού συλλαλητηρίου και λοιπών δράσεων, στις 5 Ιουλίου."