AΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ! Τα «σαπάκια» κάποιων ατζέντηδων στην Πάτρα! Πως βαφτίζουν τον άνθρακα θησαυρό και πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Η αβάσταχτη ελαφρότητα ενός καθεστώτος που έχει τις ρίζες του στο ένδοξο παρελθόν της δεκαετίας του ’80, όπου στο όνομα του πολιτισμού είχε στηθεί και στην Πάτρα απίστευτο πάρτι, αποτυπώνεται ανάγλυφα και φέτος σε μια σειρά εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται και στο πλαίσιο του Διεθνούς φεστιβάλ.
Ας όψεται γι’ αυτό, το σκηνικό που συντηρείται χρόνια και το οποίο με μορφή αποστήματος - και παρά την αντίθετη προσπάθεια της σημερινής δημοτικής αρχής – κατορθώνει να συντηρεί κυκλώματα και να αναπαράγεται σε όλες τις καταστάσεις.
Άλλωστε η συνταγή είναι παλιά, δοκιμασμένη και το μόνο που κάνουν τόσο όσοι είναι μπροστινοί, όσο και όσοι κρύβονται πίσω από αυτούς , είναι να αλλάζουν μανδύα και θεματολογία σε μια εκδήλωση, προκειμένου να έχουν και το άλλοθι.
Ακόμα και στις περιπτώσεις όπου η σύλληψη της ιδέας για την πραγματοποίηση μιας εκδήλωσης είναι ξεχωριστή και ξεφεύγει από την πεπατημένη, όσοι κινούν τα ινία κατορθώνουν να επιβάλουν το δικό τους και να την εκφυλίσουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συναυλία αφιέρωμα στους Μίκη Θεοδωράκη και ΖουλφίΛιβανελί, η οποία ξεκίνησε με τις καλύτερες των προϋποθέσεων – λόγω της θεματολογίας αλλά και της προσωπικότητας του Λιβανελί που ήρθε άλλωστε και στην Πάτρα – για να στεφθεί από επιτυχία , αλλά κάποια αόρατη δύναμη κατόρθωσε να την μετατρέψει σε εκδήλωση τρίτης κατηγορίας.
Όσοι βρέθηκαν στο Ρωμαϊκό Ωδείο, δεν ήταν ανάγκη να έχουν πτυχίο μουσικής ή σπουδές στα φωνητικά για να αντιληφθούν, πως ήταν μπροστά σε μια «μπάζα» λίγων ωρών, όπου οι μουσικοί γινόταν αντιληπτό από μακριά πως βρέθηκαν λίγα λεπτά πριν βγουν στη σκηνή για να παίξουν, με τη λέξη πρόβα να είναι άγνωστη γι’ αυτούς.
Όσο για την ερμηνεία του αναμφίβολα μεγάλου Μανώλη Μητσιά, το γεγονός και μόνο ότι σε πολλά από τα τραγούδια τα λόγια χανόντουσαν μαζί με τις παρτιτούρες - όταν φύσαγε αέρας - ενώ ούτε καν αυτό το τραγούδι του «μετανάστη» δεν θυμότανε, αποκαλύπτουν πως εννοούν κάποιοι τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο θεσμό, ο οποίος όμως τους πληρώνει.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως το γραφείο που είχε την ευθύνη της συναυλίας, στο playlist που έστειλε με τα τραγούδια που θα ερμήνευε ο Μανώλης Μητσιάς και το οποίο στάλθηκε στο πλαίσιο της προβολής της εκδήλωσης στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, τα μισά και πλέον από αυτά δεν ήταν ούτε το Μίκη θεοδωράκη, αλλά φυσικά ούτε και του ΖουλφίΛιβανελί, αλλά του Μάνου Χατζηδάκη!!!
Για την ιστορία, η στήλη θυμίζει, πως η εκδήλωση ήταν αφιέρωμα στους Μίκη θεοδωράκη και ΖουλφίΛΙβανελί. Προφανώς κάποιοι – φυσικά όχι ο Δήμος – θα θεώρησαν πως τι Θεοδωράκης , τι Χατζηδάκης, το ίδιο και το αυτό είναι, άλλωστε και τα δύο τελειώνουν σε …ακης.

Ψάχνοντας τη λύση
Τα όσα καταγράφηκαν στην εκδήλωση αφιέρωμα στους Μ. Θεοδωράκη και Ζ. Λιβανελί, δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου, το οποίο αν δεν σπάσει η σημερινή δημοτική αρχή, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα το σπάσει καμία άλλη.
Για να σπάσει όμως το απόστημα, πρέπει να βγουν από το «κάδρο» και κάποιοι αθέατοι παράγοντες που είναι πίσω από ατζέντηδες και οι οποίοι μένουν στο παρασκήνιο αλλά στην ουσία κινούν τα ινία.
Είναι οι ίδιοι που κατορθώνουν να μεταλλάσσονται και να κάνουν δουλειές στην Πάτρα με όλες τις καταστάσεις είτε με δικές τους συναυλίες , είτε από το παρασκήνιο βάζοντας μπροστινούς κάποιους «ιδιοκτήτες» γραφείων πίσω από τους οποίους και κρύβονται.
Πάθημα …μάθημα
Όπως και να ‘χει – τόνιζαν κύκλοι της Μαιζώνος μετά τη συναυλία στο Αρχαίο Ωδείο - το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ γίνεται κάτω από τις ποιο δύσκολες συνθήκες των τελευταίων χρόνων - euro, προολυμπιακό μπάσκετ, Ολυμπιακοί αγώνες - και κάτι ανάλογο δεν έχει συμβεί στο παρελθόν και εκ των πραγμάτων δύσκολα θα έβγαινε πέρα.
Οι ίδιοι κύκλοι σημειώνουν, πως αυτό όμως δεν μπορεί να απολέσει άλλοθι για κανένα ατζέντη, να κάνει παιχνίδια στις πλάτες ενός θεσμού όπως το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας, έστω κι΄ αν αυτό έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος από την αίγλη του.
Στελέχη της Δημοτικής Αρχής αναφέρουν, πως ο Δήμος πρέπει να είναι άτεγκτος απέναντι σε όσους προσπαθούν στο όνομα του κέρδους να κοροϊδέψουν την πόλη, και όχι μόνο να επιβάλει τους όρους και τους κανόνες του «παιχνιδιού», αλλά να μην πληρώσει εάν χρειαστεί εκείνες τις συναυλίες οι οποίες είναι τουλάχιστον εκτρωματικές ως προς το αποτέλεσμα ,παρά την ύπαρξη άλλων συμφωνημένων.
Άλλωστε αποτελεί πλέον κοινό μυστικό στην Πάτρα, πως υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες οι οποίοι τα πήραν και θα τα πάρουν φέτος από την πόλη και εμφανιζόμενοι αλλά και πίσω από γραφεία κρυπτόμενοι.