Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΗΜΕΡΑ.....

Όλοι στο ίδιο καράβι........

Υπόνοιες της οικογένειας του εισαγγελέα Εφετών, Σωτήρη Μπάγια, για "δολοφονία του"

Υπόνοιες της οικογένειας του εισαγγελέα Εφετών, Σωτήρη Μπάγια, για "δολοφονία του"

Το «Βήμα» επικοινώνησε με τη σύζυγο του δικαστικού, διακεκριμένη εισαγγελέα Ευγενία Παπαγεωργίου. Οπως προκύπτει, την απασχολεί το γεγονός ότι η διάγνωση δεν ήταν η σωστή. Επίσης, άφησε επίσης να εννοηθεί ότι τον τελευταίο καιρό στον Σωτήρη Μπάγια είχε ανατεθεί μεγάλη υπόθεση, κάτι που θα μπορούσε να ανατρέψει τα δεδομένα.

Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, ήταν μία άκρως απόρρητη υπόθεση, που του είχε ανατεθεί από «πολύ ψηλά» και για αυτό ο Σωτήρης Μπάγιας είχε τον τελευταίο καιρό φόβους ότι μπορεί να απειληθεί η ζωή του, κάτι που φέρεται να είχε εκμυστηρευθεί στους δικούς του ανθρώπους.

«Ρατσιστική κι αηδιαστική η επίθεση κατά του ελληνικού λαού», λέει η ακτιβίστρια των Femen

«Ηθελα να τρίψω στη μούρη του Ντράγκι την αλήθεια», λέει  η Γερμανίδα ακτιβίστρια

Τον γύρο του κόσμου έκαναν τα πλάνα τα οποία έδειχναν ακτιβίστρια των Femen να επιτίθεται στον Μάριο Ντράγκι στη συνέντευξη Τύπου του επικεφαλής της ΕΚΤ στην έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη.  
Η 21χρονη Γιόζεφιν Βιτ Μάρκμαν, που είναι Γερμανίδα και σπουδάζει φιλοσοφία, μίλησε στο protothema.gr για αυτή της την τολμηρή κίνηση και αποκάλυψε τους λόγους που το έκανε, αλλά και πώς κατάφερε να περάσει από τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας και να βρεθεί μέσα στην αίθουσα χωρίς να την καταλάβουν οι φρουροί.

«Είχα εγγραφεί ως δημοσιογράφος και στην ασφάλεια έδειξα μόνο την προσωπική μου ταυτότητα. Δεν είμαι δημοσιογράφος και δεν έχω δημοσιογραφική ταυτότητα, όμως, στην ΕΚΤ δε μου ζήτησαν να την δείξω», τόνισε η 21χρονη αποκαλύπτοντας ότι είχε καταχωρηθεί ως δημοσιογράφος του Vice Media Γερμανίας και ότι αυτή της την κίνηση την σχεδίαζε σιωπηλά εδώ και μερικές εβδομάδες.


Η ίδια, μιλώντας στο protothema.gr, είπε πως έπειτα από τις διαμαρτυρίες τον περασμένο μήνα στη νέα έδρα της ΕΚΤ, στις οποίες διαδηλωτές κατά της λιτότητας συγκρούστηκαν με την αστυνομία, είχε την πρόθεση να πραγματοποιήσει μία ειρηνική διαδήλωση μέσα στην τράπεζα. 

Όπως εξηγεί ο λόγος που το έκανε είναι γιατί «οι αποφάσεις του Μάριο Ντράγκι επηρεάζουν άμεσα την ευρωπαϊκή κοινωνία. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες και οι πολιτικές που χαράζει δεν είναι υπέρ του λαού, αλλά υπέρ των τραπεζών. Ηθελα ο Μάριο Ντράγκι να μην έχει άλλες επιλογές στο να ακούσει ή όχι μία διαμαρτυρία και να του τρίψω την αλήθεια στη μούρη». 



«Δεν είμαι οικονομολόγος ούτε σπουδάζω αυτό το αντικείμενο. Κι, όμως, μπορώ να δω ότι πολλά πράγματα τα οποία κάνει ΕΚΤ αποτελούν τρομερά λανθασμένες αποφάσεις και δεν βοηθούν την Ελλάδα να αναπτυχθεί ή να δοθεί τέλος στην κρίση. Αν η ΕΚΤ ρυθμιζόταν με δημοκρατικές διαδικασίες, ίσως να ήταν όλα διαφορετικά. Θα ήθελα να ανοίξει μια συζήτηση για το πώς θα αναδιαρθρωθεί ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης. Μπήκα μέσα στην ΕΚΤ για να δείξω ότι οι άνθρωποι με τους οποίους ασχολείται η πολιτική της ΕΚΤ δεν αδιαφορούν και απαιτούν αλλαγή εδώ και τώρα. Η διαμαρτυρία μου, επίσης, ήταν και φεμινιστική, αφού το σύνθημα μου ήταν "End ECB Dick-tatorship"», λέει ακόμη η Γερμανίδα ακτιβίστρια, προσθέτοντας πως «η εικόνα του προσώπου του Μάριο Ντράγκι ήταν ανεκτίμητη. Φοβήθηκε, εξεπλάγην κι έτρεμε. Ο τραπεζίτης αυτός ξαφνικά μετατράπηκε σε έναν συνηθισμένο άνθρωπο μπροστά μου. Του πέταξα, μάλιστα, κονφετί, γιατί ήμουν σίγουρη ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας θα με απομακρύνουν πολύ γρήγορα και το μήνυμα που έπρεπε να αποσταλεί ήταν πολύ μεγαλύτερο».

Οσο για το ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει προς τον ελληνικό λαό η ίδια σημειώνει τα εξής: «Θα ήθελα να τους πω ότι εγώ και πολλοί άλλοι άνθρωποι που ζουν εδώ στη Γερμανία βρίσκουν αηδιαστική τη ρατσιστική περιγραφή που γίνεται εναντίον του ελληνικού λαού. Δεν είναι αλήθεια ότι οι Ελληνες είναι τεμπέληδες και άπληστοι. Ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά προβλήματα βασιζόμενοι στην αλληλεγγύη κι όχι στα μέτρα λιτότητας που επιδεινώνουν ολοένα και περισσότερο την κατάσταση. Αν υπάρξει Grexit ολόκληρη η ευρωπαϊκή ιδέα θα αποτύχει».



Σχετικά με το πώς αντιδρά η οικογένειά της στις κινήσεις της, η 21χρονη ακτιβίστρια είπε ότι «οι γονείς μου είδαν στις ειδήσεις τι έκανα. Δεν θα είναι πολύ περήφανοι για την κόρη τους, αλλά μου έστειλαν ένα μήνυμα για να ελέγξουν αν είμαι καλά». 

Σημειώνεται πως η Γιόζεφιν, που είναι μέλος του ευρωπαϊκού φεμινιστικού κινήματος διαμαρτυρίας Femen, έχει συμμετάσχει και σε επιθέσεις με στόχο άτομα υψηλού προφίλ. Μία από αυτές είχε στόχο τον Βλαντιμίρ Πούτιν, που είχε επισκεφθεί το 2013 εμπορική έκθεση στο Ανόβερο. 

Η Ζοζεφίν που όρμησε στον Ντράγκι θέλει ειρήνη και ευτυχία για την Ελλάδα

Ποια είναι η πρώην ακτιβίστρια των Femen που κρύβεται πίσω από τον… πόλεμο με κομφετί κατά του προέδρου της ΕΚΤ

Μπορεί στις περισσότερες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας της φεμινιστικής οργάνωσης Femen να συμμετέχουν γυμνόστηθες ακτιβίστριες που αναστατώνουν τους πάντες στο πέρασμά τους, όμως, ένα μέλος τους έκανε τη διαφορά.



Η νεαρή γυναίκα που «επιτέθηκε» με κομφετί στον Μάριο Ντράγκι τη στιγμή που ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας παραχωρούσε συνέντευξη Τύπου είναι μέλος των Femen.



Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η οργάνωση με ανάρτησή της στο Twitter αναλαμβάνοντας την ευθύνη του περιστατικού που είχε ως αποτέλεσμα να διακοπεί προσωρινά η συνέντευξη, αλλά κυρίως να τρομάξει ο Ντράγκι και να αιφνιδιαστούν οι άνδρες ασφαλείας του.



Η νεαρή γυναίκα που ανέβηκε στο τραπέζι αποκαλύπτοντας το μωβ εσώρουχό της, αφού πέταξε κονφετί και φώναξε «Κάτω η δικτατορία της ΕΚΤ», σύνθημα που είχε αναπαραχθεί τροποποιημένο στην μπλούζα της που ανέγραφε «ECB Dick-tatorship», συνελήφθη από τις τοπικές αρχές.




Αρχικά δεν είχαν γίνει γνωστά τα στοιχεία της, ωστόσο προκύπτει πως πρόκειται για την 23χρονη Ζοζεφίν Γουίτ Μάρκμαν από την Γερμανία, η οποία ήταν για αρκετά χρόνια μέλος των Femen.

Η νεαρή έχει συμμετάσχει σε σειρά διαδηλώσεων, ενώ είχε εμφανιστεί γυμνόστηθη στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας με επιγραφή στο σώμα της που ανέφερε: «Είμαι ο Θεός».

Η ίδια λίγη ώρα μετά την απελευθέρωσή της από τις αστυνομικές αρχές μετά την επίθεση με κονφετί στον Ντράγκι, έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter ότι δεν είναι πλέον μέλος των Femen και ότι είναι απλώς μία ακτιβίστρια. 

Όσο για τα μέτρα ασφαλείας που αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ανεπαρκή, η νεαρή έγραψε στο προφίλ της πως η δουλειά των ανδρών ασφαλείας της ΕΚΤ είναι ακριβώς όπως αυτή των ανδρών του Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος είχε δεχθεί γυμνόστηθη επίθεση από μέλη των Femen κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Γερμανία. 



Όπως αναφέρει ο βρετανικός Telegraph η νεαρή γυναίκα κατάφερε να έχει πρόσβαση στην συνέντευξη Τύπου της ΕΚΤ δηλώνοντας ότι είναι δημοσιογράφος του δικτύου Vice.

Μάλιστα, δεσμεύθηκε ότι θα συνεχίσει ανάλογες «επιθέσεις» ως απάντηση στην «αντιδημοκρατική ΕΚΤ», ενώ πρόσθεσε ότι ο Μάριο Ντράγκι «δεν έχει εντολή και δεν έχει εκλεγεί». Αντιθέτως, «επιβάλλει πολιτικές που είναι τελείως αντιδημοκρατικές».

Την ίδια στιγμή, άνθρωπος του περιβάλλοντός της επισήμανε πως η Γουίτ Μάρκμαν ζητά «ειρήνη και ευτυχία για τις ζωές όλων, για την Ελλάδα και όλες της χώρες της Μεσογείου». 

Στόχος της δε, είναι να εισαγάγει μία νέα πολιτική τάξη ώστε να αντικατασταθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση με «δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, αλληλεγγύη και κατάργηση συνόρων».

Στο μεταξύ, το φυλλάδιο που πέταξε στον Ντράγκι η νεαρή αναρτήθηκε στο Twitter από δημοσιογράφους που βρίσκονταν στην συνέντευξη Τύπου.

Το κείμενο, λοιπόν, αναφέρει: «Μας ανήκουν οι ζωές μας. Στο όνομα του ισχυρού εξωτερικού περιβάλλοντος της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ μερικές φορές είναι δύσκολο να το θυμόμαστε. Μας ανήκουν οι ζωές μας. Δεν είναι μάρκες στο παιχνίδι τζόγου της ΕΚΤ για να μπορεί να παίζουν μαζί τους, να πωλούνται ή να καταστρέφονται. Μας ανήκουν οι ζωές μας. Θα είμαστε η φωνή όσων αντιμετωπίζουν καταπίεση, όταν θα ξεκινήσουμε να βλέπουμε ότι η φτώχεια δεν είναι προσωπική ήττα ή μοίρα που δεν αλλάζει».





Στη συνέχεια το φυλλάδιο γράφει: «ΕΚΤ, κυρίαρχε του σύμπαντος, έρχομαι να σου θυμίσω ότι δεν υπάρχει Θεός, αλλά υπάρχουν άνθρωποι, πίσω από αυτές τις ζωές, και αν διοικείς αντί να υπηρετείς, θα ακούσεις τις φωνές μας πιο δυνατές, πιο έντονες, μέσω και έξω από τις αίθουσες, παντού και δε θα αξίζει να ησυχάσεις. Ενώ η ΕΚΤ μπορεί να επιμείνει στην αυτοκρατορική ηγεμονία της, η καθημερινή βία είναι ριζωμένη εδώ και θα βρούμε ριζικές απαντήσεις και θα δράσουμε χωρίς βία κατά της ανθρώπινης καταστροφής. Γιατί δε θα δεχθούμε την παράλογη ρητορική που η ΕΚΤ θέλει να επιβάλει σε όλους ακόμα και αν ελευθερία του λόγου και η αξιοπρέπεια μπορεί να πουληθεί στις τράπεζες για την επιβίωση. Με το να επιμένει με την αλαζονεία της κατά των ανθρώπων, η ΕΚΤ αυξάνει επικίνδυνα το χρέος της σε εκείνους. Μία συνέντευξη Τύπου δεν είναι αρκετή για να ανακηρύξεις τη δημοκρατία».







Καταλήγοντας το κείμενο επισημαίνει: «Δεν περιμένω αυτός ο παράνομος θεσμός να ακούσει τη φωνή μου, ούτε να καταλάβει το μήνυμα, θα ζητούσα πολλά. Αλλά ξέρω σίγουρα ότι πολλοί άνθρωποι θα καταλάβουν καλά. Σήμερα είμαι απλώς μία πεταλούδα που στέλνει μία πρόταση, αλλά να φοβάστε ότι θα υπάρξουν περισσότερες. Θα πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Το χρέος της ΕΚΤ δεν έχει ακόμα αποπληρωθεί».









VIDEO 

Πάτρα: Πήγε να κλέψει και έπεσε από φωταγωγό ύψους 15 μέτρων

ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΤΑΡΑΜΠΟΥΡΑ

Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες ο άνδρας που βρέθηκε στο κενό από φωταγωγό ύψους 15 μέτρων είναι αλλοδαπός 45 ετών. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές βρέθηκε στο χώρο για να κλέψει και άγνωστο πώς βρέθηκε στο κενό.

Νοσηλεύεται με κάταγμα του ισχίου φρουρούμενος από άνδρες της αστυνομίας και της Ασφάλειας στο Νοσοκομείο του Ρίου. 

είναι εκτός κινδύνου.

Πάτρα: Έπεσε το Ιερό Δισκοπότηρο την ώρα της Θείας Κοινωνίας - Πώς αντέδρασε ο ιερέας

Ηλικιωμένη έχασε την ισορροπία της και έσπρωξε τον παπά, που έριξε στο πάτωμα το Δισκοπότηρο - Ο παπάς γονάτισε αμέσως και άρχισε να γλύφει όλο το πάτωμα και τα σκαλοπάτια

Σκηνές που προκαλούν δέος και ανατριχίλα εκτυλίχθηκαν σε εκκλησία της Πάτρας, με αφορμή τη θέα της… αναπάντεχης πτώσης του Ιερού Δισκοπότηρου, που είχε ως αποτέλεσμα να χυθεί όλη η Αγία Κοινωνία! Και άπαντες οι πιστοί ένιωσαν ρίγος βλέποντας την απίστευτη αντίδραση του ιερωμένου: Ο οποίος, δίχως να το σκεφτεί στιγμή, γονάτισε και έγλυψε το πάτωμα!

Το περιστατικό συνέβη την Κυριακή των Βαΐων, στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων και είναι από τα συμβάντα που τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο δεν έχει ακουστεί ποτέ ξανά στο παρελθόν. Σε πολλούς βέβαια υπάρχει η απορία, πως θα αντιδρούσε ένας ιερέας εάν από κάποιο λάθος αναποδογύριζε το Άγιο Δικοπότηρο. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, είχαμε την απάντηση στην πράξη και ομολογουμένως, η ενέργεια του παπά προξενεί εντύπωση και θαυμασμό. Μόνο που το Άγιο Δικοπότηρο δεν αναποδογύρισε από κάποιο λάθος του κληρικού αλλά από τη… βιασύνη μιας ηλικιωμένης πιστής η οποία έσπρωχνε τους υπόλοιπους για να βγει μπροστά και να προλάβει να κοινωνήσει πιο γρήγορα. Και αυτό παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του ιερέα ώστε οι πιστοί να έχουν υπομονή και με πνεύμα κατάνυξης και ταπεινότητας να προσέλθουν εμπρός στο ιερό.

Όλα αυτά δεν εισακούστηκαν από την ηλικιωμένη η οποία πάνω στα σπρωξίματα και φθάνοντας δίπλα στον ιερέα, μάλλον έχασε την ισορροπία της και για να μην πέσει πιάστηκε από πάνω του, με αποτέλεσμα να …ρίξει το Άγιο Δισκοπότηρο στο πάτωμα και να χυθεί όλη η ποσότητα της Αγίας Κοινωνίας. Και τότε ακολούθησε η σκηνή που «πάγωσε» άπαντες τους πιστούς. Ο παπάς δεν είπε λέξη στην ηλικιωμένη. Γονάτισε αμέσως, έσκυψε και άρχισε να γλύφει όλο το πάτωμα και τα σκαλοπάτια, προκειμένου να μην μείνει ούτε σταγόνα Αγίας Κοινωνίας χυμένη!

Ο παπάς έκλαιγε και οι πιστοί του φώναζαν: «Άξιος»! Οι πιστοί έκαναν το σταυρό τους. Κάποιοι δάκρυσαν στη θέα του ιερέα και του φώναζαν «άξιος»! Μόλις ο ιερέας ολοκλήρωσε, πήρε ένα οινόπνευμα και καθάρισε όλη την περιοχή ώστε ούτε ίχνος Αγίας Κοινωνίας να μην πατηθεί από παπούτσι πιστού…

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παπάς δεν σταμάτησε να κλαίει για αυτό που συνέβη ενώ κάθε τόσο σήκωνε το κεφάλι του προς τα πάνω ζητώντας συγγνώμη από τον Χριστό. Επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι δεν έκανε την παραμικρή παρατήρηση στην ηλικιωμένη που από το λάθος της προκάλεσε το συμβάν. Μία ακόμα απόδειξη της καλοσύνης του εν λόγω ιερωμένου ο οποίος είναι γνωστός στην ενορία του για το θεάρεστο έργο του, την ταπεινότητα και την κατανόησή του. Το θέμα είναι πως όσοι πιστοί ήθελαν να κοινωνήσουν έπρεπε να περιμένουν νέα παρασκευή ή να απευθυνθούν σε άλλο Ιερό Ναό.

Πασχαλινά έθιμα απο την Κέρκυρα μέχρι και την Χίο

Το Πάσχα είναι μια μεγάλη γιορτή για τη χριστιανοσύνη και σε όλη την Ελλάδα γιορτάζεται παραδοσιακά. Τα έθιμα του κάθε τόπου είναι πολλά και διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή.
Η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας είναι το έθιμο που συναντάμε σε όλη τη χώρα.
Τη Μεγάλη Πέμπτη βάφουν οι νοικοκυρές αυγά, άλλες φορές κόκκινα κι άλλες σε διάφορα χρώματα.
Οι Επιτάφιοι της Μεγάλης Παρασκευής είναι μοναδικοί σε χρώματα και μυρωδιές από τα ανοιξιάτικα λουλούδια με τα οποία στολίστηκαν από τις γυναίκες. Η περιφορά τους σε όλες τις ενορίες είναι αναγκαία.

Στην Κέρκυρα το έθιμο των Μπότηδων κλέβει την παράσταση το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Είναι το πατροπαράδοτο έθιμο της Πρώτης Ανάστασης και οι Κερκυραίοι γεμίζουν τους μπότηδες με νερό και τους πετούν από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα. Οι φιλαρμονικές στους δρόμους παίζουν χαρμόσυνα εμβατήρια και η ατμόσφαιρα είναι πανηγυρική.  Όποιος το έχει ζήσει το θυμάται για πάντα.

Η Χίος και το Βροντάδο της είναι στο προσκήνιο με το ρουκετοπόλεμο. Το έθιμο έχει ρίζες στην τουρκοκρατία όταν οι Χριστιανοί κάτοικοι ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους πώς γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Ανάσταση. Οι κάτοικοι εξασκούνται από καιρό ώστε να γίνουν όλα με τη δυνατότερη ασφάλεια και το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό.

Κουλούρια, τσουρέκια και κόκκινα αυγά δίνουν το πρόσταγμα μετά τη νηστεία το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου όπως και η μαγειρίτσα, ενώ την Κυριακή το σουβλιστό αρνί είναι η κορύφωση της χαράς και της Ανάστασης του Κυρίου.

Είναι να αναρωτιέται κανείς ..πώς το κατάφερε ???

Μαιζώνος και Βότση. 

Αναρωτιέμαι πόση προσπάθεια χρειάστηκε για να τα καταφέρει...
Εκτός και αν είχε πάει στον παρακείμενο Ι.Ν. "Άξιον Αστί" για να κοινωνήσει, μέρες που 'ναι...
Αμαρτάνων παράλληλα εις βάρος των συμπολιτών του... Αλλά είπαμε... Η ΜΑΛΑΚΙΑ είναι ΑΝΙΚΗΤΗ...

Ο δημοσιογράφος ....

Τελικά ένας Μεγαλοδημοσιογράφος έχει καβαλήσει το καλάμι και έχει πει στη γραμματέα του να μην δίνει το κινητό του..... είναι όλοι για τα μπάζα.
Ψωνάρες Αφού δεν σας ρίχνουν λεμονόκουπες και σας κοιτάνε σαν θεούς οι ταλαίπωροι πολίτες..

Πάτρα: Οι Ιταλοί έκαναν γραμματόσημο το Ρωμαϊκό Ωδείο κι εμείς το κρατάμε στο… σκοτάδι και κλειστό τα Σ.Κ.

Μπορεί η Ιταλία να έκανε γραμματόσημο το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας. Μπορεί το μνημείο να αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα της αχαϊκής πρωτεύουσας και ένα από τους πιο όμορφους τουριστικούς προορισμού της πόλης, όμως τα βράδια του Ωδείο παραμένει ουσιαστικά στο σκοτάδι.

Ο φωτισμός του είναι πραγματικά ελάχιστος και προέρχεται από 3-4 προβολείς που όμως έχουν εστιάσει μονάχα στο μπροστινό κομμάτι του Ωδείου. Τόσο ο προαύλιος χώρος, όσο και τα πλαϊνά και το πίσω μέρος του Μνημείου παραμένουν σκοτεινά. Μάλιστα δε λείπουν και τα παράπονα από επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, αλλά και από περιοίκους.

Όπως υποστηρίζουν το Ρωμαϊκό Ωδείο θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερα φωτισμένο προκειμένου ν’ αποτελεί και τις νύχτες αξιοθέατο για τους επισκέπτες και τους κατοίκους της πόλης. Μάλιστα ο πρόεδρος του Συλλόγου Καταστημάτων Εστίασης και Αναψυχής Αχαΐας Γιώργος Κοτοπούλης σχολιάζει ειρωνικά ότι «το περίπτερο που βρίσκεται μπροστά από το Ωδείο είναι καλύτερα φωτισμένο από το ίδιο το μνημείο…».

Πέραν αυτού τα Σαββατοκύριακα το Ωδείο παραμένει κλειστό με αποτέλεσμα οι επισκέπτες να μην μπορούν να μπουν μέσα, να το θαυμάζουν και να ενημερωθούν για την ιστορία του. Χαρακτηριστικό είναι το φωτογραφικό στιγμιότυπο που ακολουθεί και το οποίο τράβηξε σήμερα Κυριακή ο κ. Κοτοπούλης:

"Τώρα επισκέπτες στη πόλη μας ήρθαν στο Ρωμαϊκό Ωδείο ώρα 15.35 αλλά οι ... Ρωμαίοι τον είχαν κλειστό ...τους είπα να έρθουν αύριο κατά τις 9.30 το πρωί μπας και τους ανοίξει κανένας ...",σχολιάζει ο ίδιος.

Παλιά επίθετα που σημαίνουν επαγγέλματα…..Ιστορίες από την παλιά

Είσαι ο κ. Σέκερης; Κάποιος πρόγονός σου ήταν ζαχαροπλάστης!

Το 1920 η εφημερίδα «Πειρασμός» έψαξε εν χρήσει τότε ελληνικά επίθετα που προέρχονταν κυρίως από τουρκικές ρίζες και σήμαιναν επάγγελμα. Ιδού λοιπόν κάποια από αυτά:
«Κουντουριώτης, Κουντούρης, Κουντουράς: Από το τουρκικόν κουντούρα δηλ το παπούτσι.

Καζαντζής, Καζαντζάκης, Καζαντζόπουλος: Από το καζάνι. Δηλαδή ο κατασκευαστής καζανιών και γενικώτερον ο χαλκουργός
Κανταρτζής: Ο κατασκευαστής κανταριών και γενικώτερον ο ορειχαλκουργός.
Τουφεξής: Από το επάγγελμά του οπλοποιού και του κατασκευαστού κοντακιών όπλων.
Καζάζης: Ο μεταξουργός.

Σέκερης: Ο ζαχαροπλάστης
Αμπατζής: Ο κατασκευαστής ωρισμένου μαλλίνου υφάσματος
Σαγιαξής: Ο κατασκευαστής επίσης ωρισμένου είδους μαλλίνου υφάσματος
Κιατίπης: Ο γραμματικός

Φεσάς, Φεσόπουλος: Ο κατασκευαστής φεσιών
Σαράφης, Σαραφίδης, Σαραφόπουλος: Από το σαράφης, αργυραμοιβός.
Ταμπάκης, Ταμπακόπουλος, Ταμπακάς: Από το ταμπάκης, ο βυρσοδέψης.
Χασάπης, Κασάπης, Χασαπίδης και Κασαπίδης: Από το χασάπης ή κασάπης, σφαγεύς, κρεοπώλης.
Αραμπατζής: Καραγωγεύς
Τσορμπατζής, Τσορμπατζόγλου: Ο προϊστάμενος εργασίας.
Μπαξεβάνης: Ο περιβολάρης
Καλαιτζής, Καλαντζόπουλος, Καλαντζάκης: Ο κασσιτερωτής
Καπιτσάλας, Καπιτσάλης και Καψάλης: Ο κεντητής ή κατασκευαστής ζωνών.
Κατιρτζής και Κατιρτζόγλου: Ο μουλαράς.

Τσαούσης, Τσαουσίδης, Τσαουσόπουλος: Ο λοχίας.
Βογιατζής, Βογιατζάκης, Βογιατζίδης: Ο βαφεύς
Κουγιουμτζής: Ο χρυσοχόος.
Χεκίμης, Χεκίμογλου: Ο ιατρός.
Καλεμκερής: Ο κατασκευαστής σταμπαρισμένων υφασμάτων.
Βερβέρης: Ο κουρεύς.
Γιουρούκος: Ο πλανόδιος.
Αλμπάνης και Ναλμπάντης: Ο πεταλωτής.
Σαμαρτζής και Σαμαρτζίδης: Ο σαγματοποιός
Κυρίτσης: Από το κυρετζής δηλ. ασβεστάς»

Αν δεν βρήκατε το δικό σας επώνυμο ψάξτε το  καλύτερα … Για το δικό μου πάντως τα πράγματα είναι απλά: Σιταράς όλο και με κάποια  σιτάρια θα είχαν να κάνουν οι παππούδες!

Τα 5 μεγαλύτερα αεροσκάφη στον κόσμο

Από το βετεράνο του Βιετνάμ C5 μέχρι το γίγαντα An-225,  παρουσιάζουμε τα μεγαλύτερα αεροσκάφη στον κόσμο.

Από τη μυθική πτήση του Ικαρου μέχρι τους Αδερφούς Ράιτ και τα σύγχρονα μαχητικά με τα υπερεξελιγμένα συστήματα πλοήγησης, η αεροπλοοία ήταν πάντα μια συναρπαστική προσπάθεια επίτευξης του ακατόρθωτου. Πιο γρήγορα, πιο δυνατά, πιο ψηλά, πιο μακριά ήταν ανέκαθεν ο στόχος των ονειροπόλων ναυπηγών και αεροπόρων. 


Στα παρασκήνια αυτής της περίβλεπτης κούρσας και με έπαθλο, όχι μια θέση στην ιστορία, αλλά αυτό του οικονομικού ή πολιτικού-στρατιωτικού κέρδους διεξάγονταν πάντα η μάχη για το μεγαλύτερο αεροσκάφος. Το αποτέλεσμα; Αεροπλάνα σε μέγεθος και σχήμα πολλές φορές ασύλληπτο από τον ανθρώπινου νου. 
Ψάξαμε , βρήκαμε και παρουσιάζουμε  τα τέρατα της σύγχρονης αεροπλοΐας. 

C-5 GalaxyΜήκος: 75,3 μέτρα

Άνοιγμα φτερών: 67,89 μέτρα

Ωφέλιμο φορτίο: 120 τόννοι

Το C-5 Galaxy παραδόθηκε στην αμερικάνικη πολεμική αεροπορία το 1969 και έκανε ντεμπούτο στο Βιετνάμ όπου χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά στρατευμάτων, πολεμικών οχημάτων και αεροπλάνων.

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα ρεκόρ που κατέχει είναι ότι είναι το μεγαλύτερο αεροπλάνο που έχει προσγειωθεί στην Ανταρκτική. Παραμένει σε υπηρεσία ακόμη και σήμερα. 



VM-T Atlant

Μήκος: 51,2 μέτρα

Άνοιγμα φτερών: 53,6 μέτρα

Ωφέλιμο φορτίο: 50 τόννοι

Ο Ατλάντας είναι το μοναδικό αεροπλάνο που μπόρεσε να μεταφέρει φορτία μεγαλύτερα από το βάρος του. Ήταν ο προκάτοχος του An-225 στο διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας (πρώην Σοβιετική Ένωση) και χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των γιγαντιαίων δεξαμενών καυσίμων. 




A300-600ST

Μήκος: 56,15 μέτρα

Άνοιγμα φτερών: 44,84 μέτρα

Ωφέλιμο φορτίο: 47 τόννοι 

Ένα ασυνήθιστο αεροπλάνο για ασυνήθιστες αποστολές. Παραλλαγή της στάνταρ έκδοσης του Α300, το Super Transporter δεν έχει τις μεγαλύτερες διαστάσεις αλλά το μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο και χρησιμοποιείται για να μεταφέρει τμήματα άλλων αεροπλάνων σε στάδιο κατασκευής ή ολόκληρα αεροπλάνα. 


Στην πορεία το παρατσούκλι Μπελούγκα έγινε τόσο δημοφιλές που πλέον έχει υιοθετηθεί επίσημα. 





Airbus A380Μήκος: 73 μέτρα

Άνοιγμα φτερών: 79.8 μέτρα

Ωφέλιμο φορτίο: 90 τόννοι και 853 επιβάτες 

Όταν μιλάμε για μεταφορά επιβατών, κανένα αεροπλάνο δεν μπορεί να συγκριθεί με το Airbus A380. Οσα αεροδρόμια θέλουν να έχουν την τιμή να το φιλοξενήσουν θα πρέπει να διαθέτουν κεντρικό αεροδιάδρομο που να υπερβαίνει τα 2950 μέτρα που χρειάζονται για την απογείωση του ενώ ο ICAO έχει αυξήσει τα διαστήματα απογειώσεων προσγειώσεων από 6 σε 10 λεπτά. 



Antonov An-225Μήκος: 84 μέτρα

Άνοιγμα φτερών: 88,40 μέτρα

Ωφέλιμο φορτίο: 250 τόννοι 

Ο γίγαντας των γιγάντων είναι το μεγαλύτερο αεροπλάνο που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Κατέχει 240 ρεκόρ στο Βιβλίο Γκίνες και μπορεί να μεταφέρει από διαστημικά λεωφορεία. Στη φωτογραφία το Αντόνοφ .


Προς το παρόν μόνο δύο τέτοια αεροσκάφη έχουν κατασκευαστεί!

Πάτρα - Οι "ωραίοι" και τρελοί μιας άλλης εποχής!

Πάτρα - Οι "ωραίοι" και τρελοί μιας άλλης εποχής!

Κάποιοι από τους παλιότερους κατοίκους της πόλης θα θυμηθούν γνώριμες φυσιογνωμίες: μεγαλομανείς και κατά φαντασίαν πλούσιους, σωτήρες και προφήτες, φημισμένους μπεκρήδες, καφετζήδες που άφησαν ιστορία κ.α. ανθρώπους που έζησαν και περπάτησαν στους δρόμους της πόλης και που έμειναν στην μνήμη της, ως κάτι ξεχωριστό.

Άνθρωποι οι οποίοι - για διαφορετικούς λόγους ο καθένας - έζησαν στις παρυφές της 'κανονικότητας', που έγιναν αντικείμενο πολλές φορές χλευασμού ή οίκτου, κεντρικές και οικείες φιγούρες που κάθε πόλη και χωριό έχει (όπως είναι γνωστό)... αποτελούν ένα πρωτότυπο μα και πολύ δύσκολο στην διαχείρισή του θέμα για ένα βιβλίο.

 Οι ωραίοι ...τρελοί, οι ασυναγώνιστοι μπεκρήδες, οι γραφικοί χαρακτήρες- Η μυθολογία του δρόμου πριν μας αλλάξει ο καιρός

Κάποτε σε αυτή την πόλη που τελευταία απολαμβάνει το παρελθόν της στο άσπρο μαύρο, νοσταλγώνας τα χρόνια της αθωώτητας, έζησαν κάποιοι τύποι που δεν έγραψαν την ίδια ιστορία με τους άλλους, που τράβηξαν τον δικό τους δρόμο και κάπου εκεί, ανάμεσα σε πειράγματα, σε θηριώδεις-συχνά απάνθρωπους- ντόρους, σε πανηγύρια και χορούς, σε δρόμους που τους πάτησαν ξυπόλητοι, νικημένοι είτε απο τα φαντάσματά τους είτε από τα πάθη τους, κυνηγώντας τις δικές του χίμαιρες, έμειναν αξέχαστοι με τον τρόπο που δεν λησμονιέται κάποιος μοναδικός, ανάμεσα σε τόσους ίδιους, που πρώτα τον χλευάζουν και μετά τον νοσταλγούν.

Είναι οι ωραίοι τύποι της παλιάς Πάτρας, που σήκωσαν βαρύ το φορτίο της διαφορετικότητας σε εποχές που αυτή δεν σήμαινε αποκλεισμό, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά μια ζωή μέσα στην πόλη και τους ανθρώπους της, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό: από μια ζεστή αγκαλιά, μέχρι έναν άθλιο εμπαιγμό, από μια παρέα για να περάσεις τις ώρες σου, ένα πιάτο φαγητό, μέχρι τον πετροβολισμό και την διαπόμπευση.

O ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΣ

Το επώνυμό του ήταν Γιάννης Ιωαννίδης. Γεννήθηκε στην Κυπαρισσία το 1873. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και η μητέρα του νοικοκυρά. Έκαναν δύο παιδιά, τον Γιάννη και τον Αντώνη.

Άγνωστο πότε μετακόμισαν στην Πάτρα και έπιασαν ένα σπίτι στην οδό Μαιζώνος, στον αριθμό 8. Στο ισόγειο ήταν το τσαγκάρικο και στο πάνω πάτωμα το σπίτι.

Ο πατέρας έμαθε την τέχνη του στον Αντώνη και ήθελε να σπουδάσει τον Γιάννη, ο οποίος έτσι έφτασε μέχρι τη Γ΄ τάξη του Ά Γυμνασίου. Ήταν ένας πολύ καλός και ευφυής μαθητής.

Ο νους του σάλεψε στα 15-16 χρόνια του και οι πιθανότητες της εκδήλωσης της τρέλας του συγκλίνουν στην κληρονομική νόσο.

Όλα ξεκίνησαν στο κοτέτσι του σπιτιού του. Η μάνα του η κ. Ελισάβετ άκουσε κακαρίσματα και όταν βγήκε να δει τι γίνεται είδε τον Γιάννη να έχει διώξει τις κότες και να κάθεται πάνω στα αυγά. «Βγάνω τα πουλιά μάνα» της είπε.

Εκείνη έκανε το λάθος να μην κρατήσει μυστική αυτή την κατάσταση. Το ανέφερε σε μια φίλη της και εκείνη το διέδωσε σε όλη τη γειτονιά. Τότε άρχισαν οι μεγάλοι περίπατοι του Γιάννη διαβάζοντας ιπποτικά μυθιστορήματα και ξένες γλώσσες άνευ διδασκάλου. Πότε περπατούσε και διάβαζε σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, και πότε έτρεχε σαν κυνηγημένος.

Στη συνέχεια ήρθε η μεγαλομανία και το κόλλημά του με τους Γάλλους.Έλεγε ότι είχε γαλλικό αίμα στις φλέβες του και φωτογραφιζόταν φορώντας τρικαντό στη γνωστή στάση του μεγάλου Ναπολέοντα. Η μητέρα του τον πήγε στην Κεφαλονιά στον Άγιο Γεράσιμο για να φύγουν τα δαιμόνια αλλά τίποτε δεν έγινε και έτσι ο Γιάννης κατέληξε στο Δρομοκαϊτειο.

Όταν γύρισε στην Πάτρα είχε μπει στο μυαλό του η ιδέα ότι είναι ανώτερο ον, ένας δεύτερος θεός που είχε στόχο να φέρει τους ανθρώπους στον ίσιο δρόμο.

Μιλούσε με ευχέρεια , ήταν ήρεμος και συχνά έδινε πολύ ευφυείς απαντήσεις. Η συμπαθητική μορφή του και η ευγενής παρουσία του τον έκαναν να έρθει σε επαφή με διακεκριμένα πρόσωπα που διασκέδαζαν την παρέα του. Μέσα στις παλαβομάρες που έλεγε κρυβόταν συχνά μια πικρή αλήθεια.

Οι Πατρινοί άκουγαν χωρίς να τον πειράζουν, σε αντίθεση με άλλους γραφικούς τύπους που τους αποτρέλαναν με τη στάση τους. Το παρατσούκλι Θεός του το έδωσαν τα πρώτα χρόνια της τρέλας του όταν διακήρυττε ότι ήταν ο επί της γης θεός.

Οι Πατρινοί τον περιέβαλαν με αγάπη με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια της ζωής του να επικαλείται τη δήθεν θεϊκή του υπόσταση μόνο χάριν αστεϊσμού. Δεν έπαψε να είναι ανισόρροπος, αλλά δεν ενοχλούσε κανέναν.

Στην συνέχεια της ζωής του άσκησε το επάγγελμα του πλανόδιου καπνοπώλη από το οποίο ζούσε στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι όταν τον είδαν για πρώτη φορά νόμισαν ότι πρόκειται για μέλος κάποιας αριστοκρατικής οικογένειας που χρεοκόπησε.

Στις 28 Αυγούστου του 1930 επέστρεψε στην Πάτρα.

Ο Γιάννης ο Θεός είχε και πολλές αθλητικές ικανότητες. Ήταν ένας από τους πρώτους και πιο επιδέξιους ποδηλάτες της Πάτρας, είχε λάβει μέρος στα 34 του στους αγώνες του Παναχαϊκού Γυμναστικού Συλλόγου στα 10.000 μέτρα εις δημοσίας οδούς και έπαιξε και καλό οδόσφαιρο.

Η εμφάνιση και οι παραδοξολογίες του ενέπνευσαν πολλούς συγγραφείς της εποχής.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Πάτρα πουλώντας καπνό με το βαλιτσάκι του ντυμένος όπως πάντα σαν λόρδος. Οι Πατρινοί είχαν συνηθίσει την παρουσία του και δεν τον ενοχλούσαν. Ο βομβαρδισμός τον βρήκε κοντά στο σπίτι του. Τραυματίστηκε στο χέρι και το πόδι. Πέρασε σχεδόν μια ώρα μέχρι να τον μεταφέρουν στο Δημοτικό Νοσοκομείο. Η σειρά του να χειρουργηθεί ήρθε όταν ήταν πια αργά. Τις τελευταίες στιγμές του τις πέρασε στον περίβολο του νοσοκομείου εκλιπαρώντας: «Πάρτε με και μένα, άνθρωπος είμαι, δεν είμαι θεός. Έτσι το΄ λεγα».

Τρελός ήταν και ο αδελφός του Γιάννη, ο Αντώνης, ο οποίος γινόταν στόχος άγριου ντόρου. Τον κατάβρεχαν και τον πετροβολούσαν. Το καλοκαίρι του 1903 εξαφανίστηκε από το σπίτι του στη οδό Μαιζώνος. Οι εφημερίδες έγραψαν ότι είχε καταστεί μανιακός.

Η κατάληξή του ήταν ο εγκλεισμός στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας.

Ο ΘΟΔΩΡΟΣ Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ

Γνωστός ως ο ψευδοπροφήτης που αναστάτωσε την Πάτρα με την πρόβλεψη μεγάλου σεισμού. Γεννημένος στο Λειβάρτζι των Καλαβρύτων ήταν δικηγόρος και μέλος του Συλλόγου των Εν Πάτραις Καλαβρυτινών. Επηρεάστηκε στον υπέρτατο βαθμό από τα άρθρα του αιρετικού Θεολόγου Απόστολου Μακράκη και υποστήριξε σε βαθμό παραληρηματικό τις θεωρίες του με αποτέλεσμα στο τέλος να καταλήξει να πιστεύει ότι έχει προφητικές ικανότητες.

Η πρώτη εντυπωσιακή του προφητεία έγινε στις 30 Οκτωβρίου 1883, όταν μέσα από ένα παράρτημα της μικρής εφημερίδας του με τίτλο «Αξίνη» προέβλεψε την καταστροφή της Πάτρας από σεισμό, λόγω των πολλών αμαρτημάτων του λαού. Το τρελό της υπόθεσης είναι ότι ακολούθησε σεισμός, στις 2.45 το πρωί της 2 Νοεμβρίου που συγκλόνισε την πόλη και προκάλεσε ζημιές σε πολλά σπίτια.

Η αναστάτωση που προκλήθηκε ιδίως στα λαϊκά στρώματα ήταν μεγάλη και διαδίδονταν φήμες ότι ένας καλόγερος, προέβλεπε νέα δόνηση στις 2 Μαϊου. Πολλοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Ένα ακριβώς τρίμηνο μετά τον σεισμό, στις 2 Φεβρουαρίου, ο Καπετάνιος με την εφημερίδα του αναγγέλλει νέο σεισμό στις 9 Φεβρουαρίου που θα φέρει την μεγάλη καταστροφή. Ήταν αρκετοί αυτοί που θορυβήθηκαν και έφυγαν από την πόλη ή κοιμήθηκαν έξω στην ύπαιθρο.

Τα δημοσιεύματα που έγιναν στον αθηναϊκό τύπο και τα οποία ήταν προσβλητικά για την νοημοσύνη των Πατρινών, έκαναν πολλούς να απαιτήσουν τον εγκλεισμό του Καπετάνιου σε φρενοκομείο. Αυτός όμως είχε φροντίσει να εξαφανιστεί.

Η τελευταία φορά που ο Καπετάνιος απασχόλησε την κοινωνία των Πατρών ήταν στις 15 Οκτωβρίου 1884 όταν το απόγευμα εμφανίστηκε στον εξώστη οικίας στην πλατεία Γεωργίου και μίλησε για τις μελλοντικές τιμές του ψωμιού και του κρασιού! Οι ακροατές τον γιουχάισαν με τρόπο ανελέητο και αποχώρησε με την συνοδεία της αστυνομίας. Η επόμενη εμφάνισή του έγινε στην Αθήνα το 1886 όπου επίσης εθεάθη να προφητεύει.

Το τέλος της ζωής του τον βρήκε στην πατρίδα του, το Λειβάρτζι, όπου αποσύρθηκε ζώντας με τα φαντάσματά του μέχρι που έσβησε.

O ΓΙΩΡΓΗΣ Ο ΜΟΥΣΗΣ (δεν σώζεται φωτογραφία του)

Λαϊκός τύπος πολλαπλής τρέλας, γράφει ο Νίκος Πολίτης.

Στον λαβύρινθο του σαλεμένου μυαλού του είχε ασίγαστες επιθυμίες. Δόξα, πλούτη και γυναίκες. Και με την ...βοήθεια του ντόρου κατάφερνε τα πάντα. Κόρες πλουσιότατων οικογενειών επρόκειτο να τον παντρευτούν ενώ ήαταν έτοιμος να εκλεγεί δήμαρχος και βουλευτής.

Όλα τα καταστήματα του Μαρκάτου και της Αγίου Ανδρέου ήταν ....δικά του. Και μπορεί να εξοργιζόταν με το κάζο που του έκαναν, αλλά το επιζητούσε, εξ ου και η φράση που φτάνει μέχρι σήμερα, «πας γυρεύοντας σαν τον Μούση».

Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Κωνσταντινόπουλος και μαζί με τον αδελφό του Σπύρο ήρθαν μαζί από χωριό των Καλαβρύτων στην Πάτρα στα 1870.

Εγκαταστάθηκαν σε σβίγα στον Μεγάλο γύρο και δούλευαν σαν σβιγολόγοι, μένοντας σε ένα υπόγειο κοντά στον τόπο κατοικίας τους. Η σβίγα ήταν ανέμη με μεγάλο χειροκίνητο μοχλό. Σε αυτήν τύλιγαν το νήμα σε μασούρια. Τα δύο αδέλφια δούλευαν για λογαριασμό νηματουρών που τους πλήρωναν κάθε Σάββατο.

Τα πρώτα συμττώματα παραφροσύνης του Μούση εκδηλώθηκαν τα πρώτα χρόνια της διαμονής του στην Πάτρα, ενώ πασίγνωστος για τον λαϊκό ντόρο που στηνόταν γύρω του έγινε στα 1878.

Η αρχή έγινε με σπουδαίους γάμους που θα σύναπτε, όπως αυτού με την κόρη του Γλάδστωνος. Όταν ναυάγησε αυτος ο αρραβώνας του οργάνωσαν άλλους εικονικούς αρραβώνες όπου έγινε χαμός. Οι εικονικοί γάμοι που έστηναν για πλάκα οι Πατρινοί και με γαμπρό τον Μούση άφησαν εποχή ιδίως την περίοδο του καρναβαλιού όπου γινόταν και πομπή όπως με τη Γιαννούλα την Κουλουρού.

Η διανοητική του κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε ώσπου στα 1885 έγινε διαμαρτυρία στον δήμαρχο και τον νομάρχη επειδή ο Μούσης έβαφε νήματα πρωί και βράδυ δίπλα στην δημοτική κρήνη στην γωνία Ερμού και Κορίνθου. Νέα έξαρση της παραφροσύνης του παρατηρήθηκε στα 1893 οπότε και η εμφάνισή του ήταν άθλια.

Φορούσε παλιά ντρίλινα ρούχα και τσαλακωμένο καπέλο. Στα χέρια του κρατούσε ένα χοντρό ραβδί και στον ώμο του κουβαλούσε ένα τσουβαλάκι κάπαρη που την μάζευε από την περιοχή του Γηροκομειού και την πουλούσε στα μαστοχοπωλεία της Πάτρας.

Στη συνέχεια στο τσουβαλάκι βρίσκονταν παλιόχορτα που τα μάζευε επειδή τα νόμιζε νομίσματα.

Μια μέρα παρακάλεσε έναν κουρέα να τον ξυρίσει δωρεάν. Αυτός το έκανε αλλά του άφησε μια στραβοψαλιδιά στο μούσι που του προσέδισε μια γελοία όψη. Τότε άρχισαν να φωνάζουν τραγουδιστά όταν τον έβλεπαν «μούσι, μούσι» και στην συνέχεια έγινε ο «Μούσης» όνομα που του έμεινε μέχρι τον θάνατό του.

Ακολούθησε η ψύχωση με τα χαρτιά, ή ψύχωση με το δημαρχιλίκι και το βουλευτιλίκι και απίστευτος ντόρος σε κάθε φάση του.

Έφτασε μέχρι το σημείο ο βουλευτής Μούσης, παρακινούμενος από Πατρινούς που έπσαγαν πλάκα μαζί του, να επιβιβαστεί στο τρένο ως πρώτος βουλευτής των Πατρών και να παρουσιαστεί στη Βουλή όπου τον συνέλαβαν οι κλητήρες, τον παρέδωσαν στην αστυνομία και τον ξαναέβαλαν στο τρένο για Πάτρα.

Ακολούθησαν εμμονές ότι είναι μεγαλοιδιοκτήτης ακινήτων και επιχειρηματίας.

Με την πάροδο του χρόνου ο Μούσης άρχισε να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά. Στα 1909 ο τοπικός Τύπος υποστήριζε ότι πρέπει να εγκλειστεί σε άσυλο. Τότε αραίωσε τις εμφανίσεις του και περιορίστηκε στην περιοχή του Γηροκομειού.

To 1913 τον πήραν οι μοναχοί στο μοναστήρι. Πέθανε στις 20 Οκτωβρίου του 1917 και θάφτηκε εκεί.

Όπως έγραψε μετά ο Πατραϊκος Τύπος κατακρίνοντας τη στάση πολλών και επωνύμων Πατρινών να εμπαίζουν τον Μούση, ο αποθανών ήταν ένας πρωτοπόρος της ανδρικής μόδας, καθώς λίγο μετά τα 1900 οι Πατρινοί που πριν άφηναν να γίνεται θάμνος το μούσι και το μουστάκι τους, άρχισαν να το ψαλιδίζουν, όπως ο Μούσης.

Περισσότερο τρελός απο τον Μούση ήταν ο αδελφός του ο Σπύρος που με το θολωμένο του μυαλό νόμιζε ότι ήταν αστυνομικός και τελωνειακός που αβακάλυπτε το έγκλημα.

Είχε υποστεί βασανισμούς απο αλήτες που τον γύμωναν τον μουτζούρωναν, τον χτυπούσαν και τον μασκάρευαν.

Ο ΜΕΡΣΕΣΑΛΕ

Το όνομά του βγήκε από το αρτικόλεξο της φράσης «Μέγας Ελλήνων Ρήτωρ Σοφός Ενεφανίσθη Σώσαι Ασφαλώς Λαόν Ελληνικόν».

Εμφανίστηκε στη διάρκεια της προεκλογιπής περιόδου ενόψει των εκλογών της 16ης Νοεμβρίου 1952 ως ανεξάρτητος υποψήφιος. Η εμφάνισή του ήταν συνηθισμένη και κανονική. Περιποιημένο ντύσιμο, με γραβάτα και ρεπούμπλικα. Πίστευε ότι ήταν ταγμένος να υπηρετήσει τη χώρα.Γινόταν στόχος άγριου ντόρου. Του κρεμούσαν στο στήθος παράσημα από τενεκέ τα οποία δεχόταν με ευχαρίστηση και του οργάνωναν ομιλίες στο κέντρο και τις γειτονιές όπου γινόταν μεγάλη πλάκα.

Ο ΑΝΤΖΟΥΛΟΣ (Δεν σώζεται φωτογραφία)

Σύχναζε στο Λεσχίδιον και συναναστρεφόταν σταφιδεμπόρους. Ήταν ψηλός και ισχνός και είχε έρθει από τη Ζάκυνθο. Οι εφημρίδες τον ανέφεραν ως πλανίδιο πωλητή ορνίθων. Η μέρα του ξεκινούσε από το Λεσχίδιον όπου περνούσε αρκετές ώρες συχνά ξεπουλώντας την πραμάτεια του. Ήταν πλούσιος σε αισθήματα και συνεισέφερε σε όλους τους εράνους.

Στις αρχές του 1918 πουλούσε ψηλά καπέλα καθώς οι οικονομικές δυσκολίες τον έκαναν να αλλάξει το αντικείμενο εργασίας του. Ο ιδιος τα ονόμαζε καμινάδες.

Πέθανε την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 1920 και το Λεσχίδιον βυθίστηκε σε ειλικρινές πένθος.

Ο ΚΟΥΤΑΛΑΣ

Λεγόταν Δημήτριος Βγενής και καταγόταν απο χωριό της Γορτυνίας. Σε ηλικία μεταξύ 25 και 30 ήρθε στην Πάτρα κα έγινε πλανόδιος μικροπωλητής ψιλικών. Γύριζε στις γειτονιές κρατώντας δύο μεγάλα καλάθια ένα σε κάθε χέρι, με μανταλάκια, κλωστές, δαχτυλήθρες, βελόνια κ.α. Περπατούσε 5 με 10 χιλιόμετρα την ημέρα. Ηταν πανύψηλος με βιβλική γενειάδα και εντελώς ανεξίκακος. Τα ρούχα του ήταν χιλιομπαλωμένα αλλά καθαρά.

Ασκούσε το επέγγελμά του έως το 1958, όταν ήταν 100 χρονών.

Τότε αρρώστησε και μετά από ενέργειες των γειτόνων μπήκε στο Πτωχοκομείο με κυκλοφορικό πρόβλημα και μυοκαρδίτιδα. Έσβησε ήσυχα στο κρεβάτι του στα 102 χρόνια του από γεροντική εξάντληση.

Η ΚΟΥΛΑ Η ΠΛΑΝΙΔΟΥ

Η Κούλα η Πλανιδού έζησε στην Πάτρα. Ήταν στρουμπουλή με κατσαρά μαλλιά και κόκκινα μάγουλα. Μετά από μια ερωτική απογοήτευση τρελάθηκε και γυρνούσε στους δρόμους μαζεύοντας πλανίδια(καυσόξυλα), τα οποία στη συνέχεια πουλούσε στα προσφυγικά σπίτια για να ζήσει. Φορούσε στα μαλλιά της κουρελάκια και σήκωνε τα φουστάνια της χορεύοντας και τραγουδώντας. Έτσι προέκυψε ο χαρακτηρισμός «πλανιδού» και η μνήμη της μέσω της λαϊκής παράδοσης διατηρείται μέχρι σήμερα στην Πάτρα όπου έχει επικρατήσει η παροιμιώδης φράση «Θα είναι και η Κούλα η Πλανιδού» με την έννοια ότι θα είναι παρόντες όλοι…

O ΘΑΝΑΣΗΣ Ο ΔΕΚΑΡΙΤΣΑΣ

Κατάντησε αλήτης και ζητιάνος σε νεαρή ηλικία όταν έχασε τον πατέρα του. Έμεναν μαζί σε μια χαμοκέλα και ζούσαν φτωχικά με όσα κέρδιζαν ως πλανόδιοι μικροπωλητές βακερίνας. Ο Θανάσης δε μπόρεσε να συνεχίσει μόνος του και όταν πέρασαν τα χρόνια έζησε την οικονομική εξαθλίωση και τον κοινωνικό εξευτελισμό.

Ζητιάνευε εκλιπαρώντας τους διαβάτες να του δώσουν μια δεκαρίτσα καθώςτον γοήτευε ο θόρυβος του νομίσματος όταν έπεφτε στην άσφαλτο.

Οι άθλιοι που διασκέδαζαν με τη δυστυχία του του πέταγαν τις δεκάρες σε μέρη που δεν μπρούσε να τις πιάσει όπως κάτω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και διασκέδαζαν με την προσπάθειά του να τα πιάσει πέφτοντας στο έδαφος.

Τις περισσότερες δεκάρες τις μάζευε και όταν πέθανε διαδόθηκε ότι βρέθηκαν στο σπίτι του δύο τενεκέδες γεμάτοι δεκάρες.

Πέθανε στη Μονή Γηροκομείου όπου τον είχαν περιμαζέψει οι καλόγηροι σε αξιοθρήνητη κατάσταση.